HPG GENEL KOMUTANTANI DR. BAHOZ
ERDAL İLE RÖPORTAJ: |
GENÇLİK BU SİSTEME ‘ÊDÎ BES E’
DEMELİDİR!
-
Hareket Olarak Yeni Bir Hamle Sÿreci Başlattığınızı İlan Ettiniz. Bu
Hamlesel Sÿreçte Gençliğe Nasıl Bir Misyon Biçiyorsunuz?
Hamlesel sÿreçlerde en fazla görev, en kritik görev gençliğe
dÿşÿyor. Çÿnkÿ, gençlik en dinamik toplumsal kesimi ifade ediyor.
Dinamizmin yanı sıra yeniliklere açık, girişken, her halÿkarda bir
kanalda akması gereken bir gÿçtÿr. Bu açıdan gençliğin önÿnÿ açmak,
uygun kanallara sevk etmek, enerjisini toplumsal gelişmeler,
özgÿrlÿk değerleri yaratma temelinde kullanmak önemlidir. Yeni
geliştirilen hamlesel sÿrece “Êdî Bese” kampanyasına gÿç vermede
temel alınacak bir gÿçtÿr.
Tabi şunu da görmek gerekiyor. Gençliğin arayışlarını kendi
kanallarına yönlendirmek isteyen başka gÿçler de vardır. Gençliği
kazanmak, kendiliğinden gelişecek bir durum değildir. Gençliğin bu
devingenliğini kullanmak isteyen, özgÿr bir kimlik ve karakter
sahibi olmasını engellemek isteyen gÿçler ve sistemler vardır. Zaten
sistem savaşları biraz da gençliğe dayanarak yÿrÿtÿlÿr. Kendini
geliştirmek, anlayışını hakim kılmak isteyen her sistem, mutlaka
gençliği kazanmak isteyecektir. Bunun yanı sıra, karşı gÿcÿnde
gençlikten istifade etmemesi, onu peşinden sÿrÿklememesi için
değişik çabalar içerisine girildiği bilinmektedir. Bunu
gözlemleyebilmek için, sadece Kÿrdistan gençliğine dayatılan
uygulamalara bile bakmak yeterlidir.
- Bu hususu biraz daha açabilir misiniz? Kÿrdistan gençliğine
dayatılan uygulamalar nelerdir? Bu bir devlet politikası mıdır?
Kesinlikle, çok sistemli bir şekilde geliştirilen bir devlet
politikasıdır. Bunun yÿrÿtÿcÿleri de devletin bÿrokratları
memurlarıdırlar. Devletin bu konudaki politikalarının en önemli
ayağı Milli Eğitim ve İçişleri Bakanlığıdır. Devlet bÿrokrasisinin
zorunlu eğitim sÿresini uzatmadaki dayatıcılıkları bundandır.
Özellikle Kÿrdistan coğrafyası merkeze alınarak geliştirilen ‘haydi
kızlar okula’ vb. bazı kampanyalara çok safça yaklaşılamaz. Devletin
eğitim sistemi tÿmÿyle bilimsel dÿşÿnceden koparmaya, gençliği
pasifize etmeye uysallaştırmaya, arayışçı yönlerini törpÿlemeye,
asimile etmeye dayanır. Özellikle bu, Kÿrdistan gençliği açısından
böyledir. Yani kÿltÿrÿne, kimliğine, gençliğin kendine has
özelliklerine bir yabancılaşma dayatılmaktadır. Bunu geliştirmede
sistemin kullanmış olduğu en belirleyici araçlardan bir tanesi de
tarikatlardır. Tarikatlaşmanın en fazla geliştirildiği yer, eğitim
kurumları olmaktadır. Tarikatların bu kurumlar yolu ile Kÿrdistan
gençliğini ‘önemli olan okuldur, siyaset kirlidir’ gibi söylemlerle
apolitikleştirerek sistemin bir dişlisi haline getirme çabasını
vermektedir. Bu yolla da eğer gençliğin entegrasyonu
başarılamıyorsa, daha da kirli yollar kullanmaktadır.
Bu kirli yöntemler nelerdir? Somutlaştırabilir misiniz?
Tabi, 12 Eylÿl’ÿn sonuçları çokça yazılıp çizildiği için, bunu
tekrardan ele almayacağız. 12 Eylÿl sonrası sistem öncelikli olarak
özentili, lÿmpen, arabesk kÿltÿrÿyle yetişen bir nesil yaratmaya
çalıştı. Silahlı mÿcadelemizin gelişmesiyle belli ölçÿde
politikaların önÿ alınmış, gençlik tekrardan kimliğiyle
buluşturulmuştur. Bu noktadan sonra, yeni yeni politikaları devreye
girmiştir. Örneğin: fuhuşun, sporun, kÿltÿrel yozlaşmanın boyutları
daha da tırmandırılmıştır. Gençlik alabildiğine yozlaştırılarak,
kendi kimliğinden yoksun bırakılmaya çalışılmıştır. Bu şekilde
dÿşÿrÿlen gençlik istismar edilmiş, hareketimize karşı para-militer
gÿçlerin örgÿtlenmesinde kullanmak istemişlerdir. Hizbul-Kontrayı,
TİT’i, JİTEM’in oluşturduğu ajan ağlarını ve bunların sonucunu
görmek gerekiyor. Bunu geliştirenler bizzat, İçişleri bakanlığına
bağlı valiler, kaymakamlar, emniyet mÿdÿrleridir. 1993’ler de Batman
valiliği yapan Salih ŞARMAN’ın bizzat Hizbul-Kontrayı örgÿtlediği ve
silahlandırdığı çok açık bir şekilde ortaya çıktı ve mahkeme de bunu
teyit etmek durumunda kaldı. Diğer il ve ilçelerde de işlenen
cinayetlerde il ve ilçe emniyet gÿçlerinin saldırganları nasıl
koruduğu ortaya çıkarılmıştır. Yine kirli işlerin (uyuşturucu vb.)
emniyet gÿçleriyle bağlantılı geliştirildiği, gençliğin
çeteleşmesinin teşvik edildiği hatta bizzat özel timlerin,
korucuların, jandarma ve polisin bu tÿr çalışmalarda yer alarak,
yönlendirdiği biliniyor.
Peki bir devlet kendi geleceğini dayandırmak istediği, geleceğini
ona emanet edeceği bir gençliği neden böylesine zehirliyor? Neden
kimliksizleştiriyor?
Açık ki hareketimizin, devrimci hareketlerin, sistem karşıtı
hareketlerin gelişme zeminini kurutmak istemektedirler. Bunu başka
şekilde izah etmek mÿmkÿn değil. Bu politikaları zaman zaman yöntem
değişikliğine ya da zenginliğine gidilse de aralıksız devam
ettirilmiştir. Özellikle hareketimizin siyasal mÿcadele yöntemini
biraz daha öne çıkarmak istediği, 99 sonrası dönemde legal sahamızın
yetersiz kalması, sÿreci karşılayamaması sonucu Gaffar OKKAN, Efkan
ALA gibi vali ve emniyet mÿdÿrleri, gençliğin enerjisini başka
yerlere kanalize etmek istemiş, direniş ruhunu yumuşak mÿdahalelerle
daha sinsice kırmak istemişlerdir.
Tabi gençlik böylesine zayıf dÿşÿrÿlÿp, kimliksizlikleştirilince yön
vermeleri daha kolay oluyor. Hatta son bir iki yıl içerisinde
ajanlaştırmanın yaygınlaştırılabilmesi böyle bir zemine dayanıyor.
Yeri gelmişken, ajanlaştırma politikasını da açmanızı istiyoruz?
Ajanlaştırma politikaları neye dayanıyor. Nasıl geliştiriliyor?Az
önce sözÿnÿ ettiğim gençlik zemini, ajanlaştırma zemini de oluyor. O
kadar değerlerden kopartırsan, her tÿrlÿ işkenceye, tecavÿze maruz
bırakırsan, namus anlayışını kullanırsan, ajanlaştırmak tetikçi hale
getirmekte zor olmuyor. İşte, televizyonda da takip ettik. 16-17
yaşındaki genç kızları ve erkekleri tehdit- şantaj-tecavÿz maddi
imkan sağlama vb. yaklaşımlarla onurlarını çiğneyerek ajanlaştırıp
içimize gönderiyorlar. TC de İran da gençleri kendisine
yabancılaştırıp, karşıtına dönÿştÿrÿp, içimize yolluyor. Yaşam
ölçÿlerimizin netliği ve çekiciliği çoğunlukla onları
etkilemektedir. Ya kendiliğinden ajan olduklarını itiraf etmekteler
ya da yaşam ölçÿlerimiz, ilişki tarzımız onları tÿm çıplaklığıyla
ortaya çıkarmaktadır. Tabi buna rağmen çoğunu kazanarak, gerçekliği
kavratıyoruz. Hem dÿşman gerçekliğini hem halk ve mÿcadele
gerçekliğimizi kavratıyor, gençlik kimliğine yakışır mÿcadeleci ve
özgÿr bir yaşamla tanıştırıyoruz.
Ajanlaştırma ve yozlaştırma faaliyetlerinin en fazla dayatıldığı
alanlarda dikkat çekicidir. Hareketimizin toplumsal desteğinin en
yoğun olduğu, gerillaya katılımın gençlik dinamizminin en yÿksek
olduğu, Kÿrdistan (Hakkari, Yÿksekova, Kızıltepe) bölgelerinde
geliştirmek istiyorlar. Biz nerede gÿçlÿysek, oradan vurmak- zayıf
dÿşÿrmek çabasındalar. Bizi destekleyen alanlar da adeta halkımızı
bu yolla cezalandırarak intikam almak istiyorlar.
- Yani belirttiğiniz alanlara daha özel politikalar mı uyguluyorlar?
Kesinlikle öyle. Bakın, belirtilen alanlara Fetullah GÿLEN ve diğer
tarikatlara ait devlet destekli yurtlar ve dershaneler en fazla
buralarda örgÿtlÿ. Kÿltÿrel asimilasyon, yabancılaşma, özenme,
benzeşme en fazla buralarda geliştiriliyor. Giyimden yaşam tarzına,
ÿslubuna kadar gençliğe dejenerasyon dayatılıyor. Bunlar kesinlikle
çok bilinçli politikaların ÿrÿnÿdÿr. Tabi post-modernist kÿltÿrÿn
kÿresel çaptaki saldırıları da bu yozlaşmada önemli bir etkendir.
Tÿm bu saldırılar en fazla da medya tarafından geliştiriliyor.
İletişim ve bilişim teknolojisi de buna hizmet etme temelinde
kullanılıyor. İnsanlığa hizmet etmesi gereken bu toplumsal emeğin
sonuçları, insanları dÿşÿrme temelinde ele alınıyor. Bilim teknik
çıkarlara kurban ediliyor. Toplum adeta kuşatılmış durumda. Bu
yolla, toplumsallık parçalanıyor. Toplumsallık dağıtıldıkça,
bireyleri denetime almakta onlar açısından daha kolay oluyor.
Aslında Olağanÿstÿ Hal Bölge Valiliğinin ismi olmasa bile, Kÿrt
halkına ve hareketimize karşı faaliyetleri son yıllarda daha yoğun
ve gizli yÿrÿtÿlmektedir.
Adını saydığım bölgelerde dÿşman yönelimleri bu yönlÿdÿr. Yine
televizyon programlarındaki ajanları da dinledik. Açığa çıkarılan
başka ajanlarda var. Onları da dinledik. Neredeyse toplumsal
değerlerden, değer yargılarından uzak dÿşÿrÿlmÿş kişilerdir. Tabi bu
politika salt belirttiğimiz bölgelerle sınırlı değildir.
Kÿrdistan’ın tÿm şehirleri, ilçeleri böyle bir kuşatmaya almaya
çalışmaktadır. Tÿrkiye de ki şehirler de benzer şekilde, oradaki
halkımızın yanı sıra, Tÿrkiye halkı da böyle bir cendereye alınmış
durumdadır. Yani toplumsallık dağıtılıyor, yozlaşma geliştiriliyor.
Bu şekilde dÿşÿrÿlemeyenler de tarikatlara kanalize ediliyor. Bu
yaklaşım 12 Eylÿl 80’den beri son derece sistematik olarak
geliştirilmiş ve kısmen de olsa sonuç alınmıştır.
Kısmen de olsa sonuç almıştır derken, neyi kastediyorsunuz?
Bunu söylerken toplumsallığı dağıtma, bireyciliği geliştirme,
gençliği depolitize etme, kÿltÿrel yozlaşmayı sağlama açılarından
söylÿyorum. Tam bir başarıdan elbette ki bahsetmiyoruz, bunu da
özgÿrlÿk hareketi engellemiştir. Dÿşman toplumsallığı dağıttıkça,
hareketimizde gerillamız da toplumsallığı geliştirmiştir. 12
Eylÿllerin karşısında bir tek hareketimiz durabilmiş, uluslar arası
saldırılara karşın gelişimini sÿrdÿrebilmiştir. Bu da tam bir sonuç
alamadıklarını gösteriyor. 12 Eylÿl öncesinin toplumsallık dÿzeyi,
değerlere bağlılığı da kalmamıştır. Tÿrk sol hareketlerinin gençliği
çekmekte zorlanmasının bir nedeni de budur.
Tabi, çok bÿyÿk bir tehlikeyle karşı karşıya olduklarını da
belirtmeliyiz. Bunu yalnız biz söylemiyoruz. Aklı başında
gazeteciler ve sosyal bilimcilerde bunu çekingen bir ÿslupla da olsa
dile getirmektedirler. Toplumsallığı öyle bir parçaladılar ki
bireyciliği, değer yitimini, dÿşÿnceden politikadan uzaklaşmayı o
kadar geliştirdiler ki adeta tanımsız, kimliksiz, bir gençlik
yarattılar. Öyle bir hal aldı ki, her tÿrlÿ yozlaşma ve çÿrÿme
topluma hakim oldu. Umursamaz, vurdum-duymaz bir gençlik yetişti.
Şimdi bunu nasıl aşabileceklerini, gençliğin potansiyelini nasıl
toplumsal gelişmeler açığa çıkartma yönÿne kanalize edebileceklerini
dÿşÿnÿyorlar. Mevcut durumda toplum geleceksiz bırakılmış, dersek
yeridir. Aklı başında kimi çevreler gençliğin bu sorununu çok baş
ağrıtacağını, tedbir geliştirmezse toplumsal çÿrÿmeyi,
yabancılaşmanın önlenemeyeceğini dile getiriyor. Öncelikli sorun
olarak görÿlÿp, yeni bir eğitim sistemiyle bilimsel dÿşÿncenin hakim
olduğu bir gençliğin yaratılmasının gereğine vurgu yapıyor. Tabi
özgÿlde hareketimize, gerillamıza karşı onları kullanmak, gerillaya
katılımları engellemek için, Tÿrkiye siyasetine hakim olan gÿçler
gençliği bu pozisyonda tutmakta hatta daha da dÿşÿrmekte ısrarlılar.
Dayatılan ve uygulanan politikalara karşı, alternatif nedir?
Mevcut durumda sistemin bu politikasına karşı direnen ve gençliğin
önÿne alternatif koyan tek gÿçte hareketimiz oluyor. Bu vesileyle,
Kÿrt gençliğine-gençliğe bir çağrıda da bulunmak istiyoruz. Gençlik,
kendi kimliğiyle buluşmalıdır. Dinamizmini sistemin çıkarlarına,
post modern kÿltÿre, arabesk kÿltÿre, yozlaşmaya, kapkaça, sahte
dinciliğe, tarikatçılığa akıtmasın. Bu alanlar O’nu, kendisine ve
toplumsal değerlere yabancılaştırılan alanlardır. Basit duyguların,
gÿdÿlerin esiri olmak, gençliğin karakterine uymaz. Dayatılan
politikaları sorgulamalı ve özgÿrlÿk, adalet, emek, ahlak, sevgi
gibi toplumsallaşma sÿreciyle ortaya çıkmış pek çok değere sahip
çıkmalıdır. Egemenlerin yoğun psikolojik savaşı altında eğitim,
medya, sahte dindarlık, milliyetçilik dayatmaları altında gençliğin
kendiliğinden özgÿrlÿk bilincini ve ahlakını elde etmesi kolay
değildir. HPG bu yönÿyle; gençliğin kendini iyi bir şekilde ifade
edebileceği, kendini bulabileceği, dinamizmini yansıtabileceği bir
alandır. HPG ve gerilla salt bir savaş örgÿtÿ değildir. İdeolojik
bir harekettir. Özgÿrlÿk bilincini, ahlakını geliştiren yeni yaşamı
yaratan ve koruyan harekettir. Gençliği onun özÿnden toplumsal
değerlerden kopartan ne varsa ona karşı mÿcadele eden bir
harekettir. Gençliğin arayışlarına yanıt olabilecek yegane alandır.
Bu sahanın etkisi dışındaki her yer sadece çÿrÿme ve
kimliksizleşmeyi ifade edecektir. Bu yÿzden gençliğin yeri ‘HPG’ dir.
Ayrıca İlker BAŞBUĞUN kaygısını doğru anlamak gerekir. Son bir iki
yıl içerisinde gençlik HPG’ye akıyor vaziyettedir. Aslında daha
yoğun bir katılım istemi vardır. Eğer ulaşılabilirse, kadrolarımız
daha doğru ve örgÿtlÿ çalışırsa, gençliğin HPG saflarına akışı daha
da hızlanır. Şunu da belirtmeliyiz ki, son zamanlardaki katılımlar
daha bilinçli ve niteliklidir. Bu daha da arttırılmalıdır. İlker
BAŞBUĞ açıklamasını yaparken, elbette farklı bazı hesapları da
vardır. Yoksa öyle durup dururken, böyle bir itirafta bulunmaz. Ama
bir gerçekliği de ifade etmiştir. Doğrudur. Katılım vardır ve devam
etmektedir. Olması gereken de budur. Onurlu bir yaşam hakkı
tanınmayan bir sisteme elbette ki baş kaldırılacaktır. Önderliğimize
yönelik ağır tecrit ve psikolojik savaşın yanı sıra, zehirleme olayı
devam ediyor. Kÿrdistan coğrafyası karış karış yeniden işgal edilmiş
durumda. Yÿz binlerce asker yığılmış, operasyon yapılmadık gÿn yok.
Halkımızın demokratik örgÿtlenmelerine bile tahammÿl etmeyerek, her
geçen gÿn artan yönelimleri, halka yönelik saldırıları, faili meçhul
eylemleri, yoksullaştırma, açlıkla terbiye etme politikaları ve daha
pek çok onur kırıcı, imhacı, inkarcı yaklaşım sÿrdÿrÿlÿyor.
Kaçınılmaz olarak her onurlu Kÿrt gencinin tercih etmesi gereken ilk
alanda ‘HPG’ saflarıdır. Gençlik, değerlerine sahip çıkmak
istiyorsa, gerillaya katılmalıdır. Aslında İlker BAŞBUĞ da
gerçekleri ifşa etmiştir. Gerillaya katılım engellenmelidir.
Gençliği çirkinliklerin batağında tutma başarılmazsa, özgÿrlÿk
bilinci edinilmesi engellenemezse, başarısızlıklarının devam
edeceğini, politikalarının iflas edeceğini itiraf ediyor. Biliyor ki
dağ demek, sistem dışına çıkmak demektir. Dağ demek, alternatif bir
siyaset, alternatif bir yaşam demektir. Dağ demek, alternatif bir
siyaset, alternatif bir yaşamı örgÿtlemek demektir. Dağ demek,
dejenere edilen değerlere gerçek anlamını katmak, komÿnaliteyi
geliştirmek demektir. Yani dağ demek, gençliğin ve toplumun kendini
bulması demektir. Bu yönÿyle çağrımız gençliğin kendini bulma
çağrısıdır. İlker BAŞBUĞ’un korkusu da budur. Onlarca yılın
dayatmaları hatta binlerce yılın devletçi-iktidarcı zihniyetin
dayattığı sistemin aşılması korkusudur. En önemli mesele olarak,
gerillaya katılımı görmektedir. Gerillalaşma engellenirse, toplum
silahsızlandırılmış, alternatif sistem dÿşÿncesinden kopartılmış
olur. Biliyor ki gÿçlÿ bir ideolojik-örgÿtsel-siyasal-askeri
örgÿtlenme olmazsa, egemenliklerine karşı gelinemez. Gÿçlÿ bir
hareketin kendini var etmesi özellikle Ortadoğu koşullarında askeri
bir örgÿtlenmeyle mÿmkÿndÿr. Bunun somut ifadesi de mevcut durumda,
‘HPG’ olmaktadır. Bu yönÿyle gerilla gÿcÿmÿz en bÿyÿk teminat
olmaktadır.
Gençlik kimi kaygılardan ve ailecilikten kendini kurtarmalıdır.
Biliyoruz ki geliştirmek istenen bir durum da aileciliktir.
Ailecilikle gençlik mÿcadeleden uzaklaştırılmak hatta mÿcadelenin
karşısına konulmak istenmektedir. Bu uygulanmıştır. Uygulamaya da
devam etmektedir. Bu mÿcadelemiz karşısında engellerden biridir.
Ailecilik derken neyi kastediyorsunuz? Ailelere yönelik bir çağrınız
var mı?
Aile kurumu ve ailecilik başlı başına bir konu, bu yÿzden çok fazla
detaylara girmeyeceğim. Ancak konuyla ilgili olarak bazı vurgular
yapmak gerekiyor. Dÿşman salt gençlikle değil ailelerle de
uğraşıyor. Ailelerin çocuklarında aile kaygısını geliştirmeleri,
gerillaya katılımlarını engellemeleri, hatta gerillaya katılmış olan
çocuklarını geri getirebilmeleri için politikaları
geliştirmektedirler. Sistem genel anlamda aileciliği geliştirme ya
da tÿmden dağıtma gibi bir politika gÿdÿyor. Bireyi aileden,
bireycilik temelinde tutma tehlike olmaktan çıkarma tutumuna
gidiyor. Bunu da ağırlıklı olarak feodal bağları, dini bağları
geliştirerek yapıyor. Gerilla mÿcadelemize karşı ise daha farklı
yöntemler de uygulamaktadır. 1980’lerin sonlarında çocuğu dağda olan
ailelere de başka uygulanıyor. Aileler işkenceye maruz bırakılarak,
dağ dağ dolaştırılıyor. Çocuğunuz neredeyse getireceksiniz
diyorlardı. Tabi burada bu ailenin ÿzerinde olumsuz etki bırakma
isteminin yanı sıra, temelde diğer ailelere ve gençlere ibret olsun
diye geliştirilen bir uygulamaydı. Ancak bazı aileleri etkilemiş
olsa da genelde ters etki yaratmış aileleri daha fazla mÿcadeleye
katmıştır. Daha sonraki yıllarda bunu daha ince ve sınırlı
uygulamışlardır. Tarikatçılığa, bireyciliğe, aileciliğe yönelten bir
eğitim sistemi özel savaş yöntemleri devreye konulmuştur.
Özellikle son yıllarda Van, Yÿksekova, Batman gibi kimi yerlerde
valiler, kaymakamlar, yurtsever ailelerin çocuğu gerilla saflarında
olan aileleri toplayıp, onları çocuklarını geri getirmeye ikna
etmeye çalıştıklarını hatta bu yönlÿ, maddi imkan sağladıkları
pasaport verdikleri biliniyor. Aileleri kullanma bu dÿzeye
vardırılmıştır. Bu dÿzeyde olmasa bile bazı aileler, Mehmet AĞAR,
Tayyip ERDOĞAN gibilerin yine bazı bÿrokratların gazetecilerin ve
aydınların farklı yaklaşım ve çağrılarına aldanabilmektedirler.
Onların, sözlerin arkasındaki gerçeği okumaktan çözÿmlemekten
uzaktalar. Tabi bunda siyasi bilinç zayıflığı da rol oynuyor. Ama
bireysel ailesel kaygılar da mevcuttur. Kimi ailelerde
yurtseverliğe, bedel ödemeye hayır dercesine yaklaşıyorlar. Açık ki
bu doğru yurtseverlik anlayışı değildir. Ya da çocuğuna ‘tamam sen
de bir şeyler yap, ama dağa gitme yada illegal çalışmalarda yer al’
gibi telkinlerde bulunabiliyorlar. Özellikle gençliğin bu tÿr
dayatmalara karşı cevabı net olmalıdır.
Aynı zamanda bu vesile ile ailelere de çağrıda bulunmak istiyorum.
Çocuklarınızı yanlış yönlendirmeyin. Onları koruma mantığı ile
yaptığımız kimi şeylerin dÿşmanın politikalarına hizmet ettiğini
görmelisiniz. Uyuşturucuya, fuhşa, kumara, kapkaça çekilen
bulaştırılan gençliğimiz ve aileleri çoğunlukla yurtseverlerden
oluşmaktadır. Bu son derece bilinçli yÿrÿtÿlen bir politikadır. Tÿm
kirli işler, yurtsever insanlarımıza yaptırılmak isteniyor. Bunun
için, emniyet mÿdÿrlÿklerinde jandarma birimlerinde özel
görevlendirmelere gidilmektedir. Böylesi kirli işler polislerin,
jandarmanın bilgisi dahilinde gelişmektedir. Bunların bizzat
özendirilerek teşvik etmekte ve bulaştırmaktadırlar. Hatta şunu da
belirtelim; içinde ajanlaştırılıp sızdırılanlara bir kaçı hariç tÿmÿ
yurtsever ailelerin çocuklarıdır, bir dönem bizimle çalışanlardır.
Bunu doğru anlamlandırmak gerekiyor. Daha somut olarak şunu sormak
istiyoruz. Çocuğunuz bir özgÿrlÿk savaşçısı olmasını mı istersiniz,
yoksa uyuşturucuya, fuhuşa, kapkaça, kumara bulaşmış bir sokak
çocuğu olmasını mı istersiniz. Ortada kalmanın zor olduğu bellidir.
Neden? Ortada kalınamayacağı yukarıda sistem dayatmalarını açarken
geliştirilen zemini ortaya koyarak gösterdik. Bu zeminde bilinçli ya
da bilinçsiz sisteme hizmet etmekten kaçınmak zordur. Zemin
kirletilmiş bir zemindir. Bu kirli zeminde temiz kalmak, oldukça
bÿyÿk gÿç gerektirir. Bu açıdan aileler çocuklarını eğiten dÿzen
içinde tutma yaklaşımından vazgeçmelidirler. Tabi tÿm ailelerin
böyle olduğunu söylemek de istemiyoruz. Bizzat çocuklarını saflara
yolcu eden ailelerimiz de az değildir. Demek ki gençliğin gerillaya
alınmasında ailelerin de rolÿ vardır. Kaldı ki aile kurtarılmak
isteniyorsa bunun da tek yolu mÿcadelenin başarısıdır. Mÿcadeleye
katılımdır.
Gençlik bu açıdan gerillayı tercih etmelidir. Tabi şunu da belirtmek
istiyoruz. Dinamizmini kÿltÿrel kurumlara, legal siyasi sahaya kimi
farklı legal örgÿtlenmelere aktarmak isteyen yeteneği buna el veren
genç arkadaşlarımız da olabilir. Bunlar da bulundukları alanların
gerillası olmak durumundalar. Aslında gerilla bir yaşam ve mÿcadele
anlayışıdır. Hangi konumda olursa olsun, bu anlayışla çalışmalara
yaklaşılmalıdır.
Legal sahanın rolÿnÿ oynamadığı kanısındayım. Gençlik bu sahalarda
daha aktif olabilmelidir. Özellikle 99 sonrası çalışmalarda ağırlık
legal demokratik sahaya verilmişti. Yer yer aktifleşme yaşansa da
genelde pasif kalındığı yasal sınırlara hapsolunduğu söylenebilinir.
Adeta çalışmalar devletin kabul edebileceği sınırlara sıkıştırıldı.
Tabi bu da devlet politikasıydı. Önce radikal yönleri törpÿlenen,
bunun için belli bazı imkanlar tanınarak ardından da bu sınırları
giderek daraltarak hatta dÿzen içileştirmek yaklaşımı vardı. Tÿmÿyle
başaramamışlarsa, hareketimizin Önderliğimizin yaptığı mÿdahalelerin
sonucudur.
Kabına sığmaması gereken gençlik, legal alanda en meşru talep ve
eylemselliklerine ve haykırdıkları sloganlarına bile ‘provokasyona
gelmeyelim’ diyerek yaklaşıldı. Meşruluk yerine yasallık esas
alındı. Yine kitle ile bağları kopartıldı. Dar bir gençlik kesimi
ile sınırlı çalışmalar yÿrÿtÿldÿ. Yani öncÿlÿk rolÿ yeterince
oynanmadı, aydınlatılmadı. Siyasal ve toplumsal alandaki
örgÿtsÿzlÿğÿmÿz ya da örgÿtlenmedeki boşluklarımız, tarikatçılara ve
JİTEM’e zemin oldu.
Özgÿrlÿk hareketinde ve gençlik örgÿtlenmesinde gerillanın rolÿne
verilen adeta unutulmaya yÿz tuttu, gerillayı bÿyÿtme görevi kalmadı
gibi, bir yanılgılı yaklaşım sergilendi. Geçmiş yıllarda, gençlik
APOCU halkçı özelliklerden kopup, bÿrokratik çalışma tarzıyla elit
kalmış, bundan dolayı demokratik- siyasal alan çalışmalarımız dar ve
zayıf kalmıştır. Gençlik legal zeminde daraltıldı. Eylemsellikler
geliştirilmedi. Tabi bu zeminde de çalışmaların zorlukları vardı.
Bunu inkar etmiyoruz, ama zaten gençliğin rolÿ de zor koşullarda öne
çıkmaktır. PKK olmazı olur kılan, en imkansız koşullarda gelişme
yaratan, adeta kuru ağacı yeşerten bir hareket değil mi? Bu özellik
gençliğin karakteri ile de uyuşmuyor mu? Öyle ise, PKK bir gençlik
hareketidir.
Reber Apo defalarca söyledi “PKK gençlik partisidir, yine kadın
partisidir” gibi ifadelerde bulundu. Yine genç başladık, genç
bitireceğiz dedi. Tabi gençlik hareketidir derken, bu bir ruhu ifade
ediyor. Yaş ne olursa olsun, genç bir ruha bÿyÿk bir heyecan azim ve
kararlılığa dayanıyor. Bu yönÿ ile PKK dolayısıyla HPG bir gençlik
hareketidir. Zaten bu hareketin heyecan, azim, kararlılık ve
fedakarlık gibi gençlik özellikleri olmasaydı, bu halk- toplum bu
özgÿrlÿk ve örgÿtlenme dÿzeyinde olmayacaktı. Gerçekten de PKK’nin
çıkışı gÿçlÿ analizler gerektiriyor. Bu ancak kitaplar dolusu
analizlerle tÿmÿyle ortaya konulabilir. Bu çıkış adeta ölÿ bir
zeminde, kendi kendini inkar eden bir halk zemininde ve ellerinde
hiçbir olanak hatta tecrÿbe olmayan bir grup genç tarafından
başarılan bir çıkıştır. Ortada bir örgÿt yok, silah yok, para yok,
ilişki yok, tecrÿbe yok. Derli toplu bir materyal yok. Genel
sosyalist hareketlerin ve Tÿrk solu hareketlerinin bir etkisi var, o
kadar. O da Kÿrt için yetersiz kalıyor. Kÿrt gençliğini çözÿmlemeye
yetmiyor. Bu noktada kopuş yaşanıyor. Ve Önderliğin birkaç sözle ÿç
beş arkadaşına söylediği birkaç belirleme ve bazı tartışmalarla
yirmili yaşlardaki birkaç gençle başlıyor bu hareket. Yukarıda da
belirttik. Gerçekten hiçbir imkan yok. Bin bir gÿçlÿkle elde
ettikleri bir tabanca bile sırayla kullanmışlardır. Yol parasını
kilometrelerce yol kat etmeyi göze alarak, devrimci sermayesi olarak
değerlendirmişlerdir. Ailelerin okumaları için gönderdikleri
paraları ideolojik eğitimlerine harcamışlardır. Okulu bırakıp
Kÿrdistan’a yöneldiklerinde tek bir ilişkileri yoktu. Parklarda
sokaklarda yatmışlardır. ÿç beş ilişki açtıklarında dÿnyalar onların
olmuş ve bu ilişkiler bir şehri devrime açma temelinde
kullanılmıştır. Haki arkadaş hammalık yaparak kazandığı parayı
devrim çalışmalarına sunmuştur. Daha sonraları da öyledir. Gerilla
birlikleri bin bir gÿçlÿkle oluşturulabilmiştir. Agit arkadaşın
gÿnlÿklerinde okunmuştur. Bir bağ maydonuzun bile hesabı
yapılmıştır. Lastik ve yırtık ayakkabılarla gerillacılık
yaşanmıştır. Yine bir köye giriş bile onlarca riski göze almak
anlamındadır. Köylÿlerce kovuldukları hakaretlere maruz kalındıkları
biliniyor. Böylesi yÿzlerce örnek verilebiliyor.
En kÿçÿk maddi imkan birkaç ilişki bÿyÿk çıkışlara yapabilmiştir.
İmkan yoktur. Yapamayız demediler. Kendini devrime adamış insanların
başaramayacağı hiçbir şey yoktur. Zaten PKK’nin çıkışına ve
başarısına akıl sır erdirememelerinin nedeni de budur.
Eğer bu inanç ve kararlıkla dönemin gençliği görevlerine doğru sahip
çıkarsa ÿstesinden gelemeyeceği bir görev de yoktur. İmkanlar çok
daha fazladır. Gerilla Kÿrdistan’ın tÿm coğrafyasına yayılmış
durumda. Ağır silahlara sahiptir. Yılların birikimi tecrÿbesi
edinmiştir. Kitle tabanı genişletilmiş, mali imkanlar kÿltÿr-basın
siyasal kurumsallaşmalar yaygınlık kazanmıştır. Daha pek çok
olanaktan bahsedilebilir. Hepsinden de önemlisi, dinamik bir kitle
var. Ancak bu potansiyeli harekete geçirecek olan da gençliğin
dinamizmi olacaktır. Bu açıdan da gençlik doğru bir katılıma sahip
olmak durumundadır. Bu çeşitli suni gerekçelerle ertelenemeyecek,
unutulamayacak bir husustur. Hele Önderliğimize, hareketimize,
halkımıza dayatılan topyekun savaş sÿrecinde böyle bir yaklaşım
gençliğin devrimcilerin yurtseverlerin tavrı olamaz. Gençlik
görevlerine sahip çıkmalı. Yÿzÿnÿ dağa döndÿrmelidir. ‘EDİ BES E’
kampanyasına en bÿyÿk katkı böyle sunulabilinir. Tabi durumu kırsala
elvermeyenler de olabilir. Daha önce de vurguladığımız gibi, legal
zeminde halk serhildanlarından gerilla ruhu ile çalışmalı bulunduğu,
çalışmanın gerillası olmalıdır, liberal pasif beklentili
yaklaşımlarını aşarak radikalleşmelidir. Olanaksızlıkları,
başkalarının durumunu gerekçe olmaktan çıkarmak, bireysel ailesel
kaygıları bir kenara bırakmalıdır. Bu tÿr kaygılar bireyin dÿnyasını
zihnini ufkunu daraltır. Daha geniş bir perspektifte bulunmalı,
pasif olan kÿçÿk olanla yetinilmemelidir. Bir halkın hatta onun da
ötesinde insanlığın sorunları dururken, ailesel bireysel kurtuluşu
dÿşÿnmek hem zayıflıktır hem de bÿyÿk bir yanılgı ve kendini
kandırmadır. Tabi çağrılarımı yenilemek istiyorum. Gençliğin kendini
ifade edebileceği en iyi ortam, PKK ortamı HPG saflarıdır. PKK
ortamı onur savaşı veren insanların ortamıdır. Bu savaşta yer almak
isteyen Kÿrdistan halklarını yaratan toplumsal değerleri yÿcelten
Önderliğimizi sahiplenmek isteyen herkesi saflara çağırıyorum. Aynı
zamanda, çağrımız tÿm halkadır. Tÿm aileleredir. Dÿşmanın psikolojik
savaşına kanmayınız. Televizyon ve gazetelerle adeta psikolojik bir
bombardımanla yenilgili ruh halini egemen kılmak istemektedir. Buna
gereken cevabı vermenin gÿnÿ gelmiştir. Yine özel savaş yöntemleri
ile gençlerimiz ÿzerindeki çirkin oyunlarını boşa çıkarmada sizlere
de roller dÿşmektedir. Yine dayatılan kÿltÿrel asimilasyon
yozlaşmayı boşa çıkarmada da temel görev sizlerindir. Kÿltÿrÿmÿze
dilimize en fazla sizler sahip çıkmalısınız. Bu bilinçle
çocuklarınızı da yetiştirmelisiniz. Dÿşmanın açlıkla terbiye etme
politikasına en iyi cevabı mÿcadeleyi yÿkselterek verebilmelisiniz.
Her şeyin maddiyat olmadığını, yÿzlerine çarpmalısınız. Gençliğin
temel görevinin gerillayı bÿyÿtmek olduğunu belirtiyor, çağrımı
yineleyerek bitiriyorum. Bu temelde halkımızın en başta da
gençliğimizin EDİ BESE kampanyasına gÿç katmasını bekliyorum.
GENÇLİK BU SİSTEME ‘EDİ BESE’ DEMELİDİR.
|