Ji Çapemenî û Raya Giştî Re!

Di Tîrmeha sala 2019’an de hevrêyên me Andok, Cemre, Şêrko, Delal û Yilmaz ku gihîştine şehadetê, em bi rêz û minetdarî bibîr tînin.

Hevrêyên me yên ku ji bo parastina destkeftiyên gelê me û birina Têkoşîna Azadiya Kurdistanê ber bi serkeftinê ve bi berdêlên giran di nav refên têkoşînê de cih girtin, bi jêhatîbûna xwe ya di şer de erkên xwe yên dîrokî bi cih anîn. Mîlîtanên fedaî yên Apoyî Andok, Cemre, Şêrko, Delal û Yilmaz, bi fedakariyeke mezin di xeta fedaîtiyê de têkoşîna me ya ji bo serkeftinê bi biryardarî meşandin. Hevrêyên me bi helwesta xwe ya Apoyî û bi îradeya xwe ya bêdawî, ji me re mîrateyeke têkoşînê ya mezin hiştin.

Em ji malbatên hêja yên hevrêyên me Andok, Cemre, Şêrko, Delal û Yilmaz û ji hemû gelê Kurdistanê yê welatparêz re sersaxiyê dixwazin û soz didin ku em ê bîranîna şehîdên me yên qehreman di Kurdistana azad de bidin jiyîn.

Agahiyên derbarê nasnameya hevrêyên me yên şehîd, bi vî rengî ne:

Andok Qoser – Abdullah Korhan

Cemre Agir – Kader Deniz

Şêrko Ehmed Rapo – Mehmet Sait Aydogmuş

Delal Botan – Sîmîn Sidik

Yilmaz Şaho – Murat Karagol

Andok Qoser – Abdullah Korhan - Erdnigariya Mezopotamyayê ji aliyê dîrokî ve yek ji wan cihan e ku bûye cihê jidayikbûna mirovahiyê. Ji vê hêlê ve girîngiya Mezopotamyayê ji wê yekê tê ku bûye dergûşa mirovahiyê. Mêrdîn, yek ji bajarên kevnar ên Bakurê Kurdistanê ku di jidayikbûn û geşepêdana şaristaniyan de roleke mezin lîstiye, cihê jidayikbûna hevrêyê me Andok e. Hevrêyê me Andok di nav malbateke welatparêz de, di nav eşîra Necarî de mezin bû û di hawîrdoreke ku taybetmendiyên eşîrî bi awayekî zindî têne jiyîn de kesayetiya xwe ava kir. Her çendî wî Têkoşîna Azadiya Kurdistanê û Rêber Apo bi nav nas kiribe jî, wî bi rastî têkoşîn û rastiya Kurdistanê di salên xwe yên zanîngehê de nas kir. Qosera Mêrdînê di salên 90’î de yek ji wan deveran bû ku beşdariyên girseyî li Têkoşîna Azadiya Kurdistanê hebûn û hişmendiya welatparêziyê bi awayekî xurt dijiya. Li hember vê yekê êrîşên dijmin ên bi hêrs bûn sedem ku girêdana gelê Kurd bi çand, nasname û xwezaya xwe re hîn bêhtir xurt bibe. Hevrêyê me Andok jî di nav vê hawîrdorê de, ji dûr ve jî be, bû şahidê têkoşîna ku dihat meşandin. Wî di dibistanên ku wek amûrên asîmîlasyon û bêkokkirinê dihatin bikaranîn heta zanîngehê perwerde dît, lê wî rastiya li pişt sozên derewîn ên pergala ku dixwest pêşerojeke sexte biafirîne, bi zelalî dît. Dema ku li Uşakê zanîngehê dixwend, bi rastiya Kurd û Kurdistanê re rû bi rû ma û fêm kir ku tenê bi dûrketina ji nasname û hişmendiya xwe ya dîrokî re dikare ji aliyê pergalê ve were pejirandin. Ev yek bû sedem ku wî xwe bi kûrahî bipirse. Di navbera pirsên “Ez kî me?” û “Ji min dixwazin ez bibim kî?” de nakokî jiya û ev nakokî wî nêzî têkoşîna nasnameya xwe kirin. Di encamê de wî dît ku êdî nikare di jiyana sexte ya ku pergal bi sozên cuda dixwest wî bê nasname bike de bijî. Di sala 2010’an de, li ser bingeha lêgerîna xwe ya ji bo xwedîderketina li koka xwe, wî dest bi lêgerîna hebûna xwe kir û bi gaveke yekem ber bi çiyayên azad ve, ku her tim ji bo Kurdekî azad wek sîpengeheke bêdestpêk bûn, çû û tevlî refên têkoşînê bû.

Perwerdeya Tevgera PKK’ê bi temamî li ser rûbirûbûna mirov bi rastiya xwe û derbaskirina krîzên nasnameyê yên takekesî ye. Aqilê Kurd ê ku Rêber Apo dixwest biafirîne, tenê bi kesên ku xwe ji her alî ve di sîlika heqîqetê re derbas kiribin dikaribû pêk were. Hevrêyê me Andok bi vê kûrahiyê di nav refên gerîla de perwerdeya xwe ya yekem bi coşeke mezin dît. Wî zû fêm kir ku ev perwerdeya kurt ji perwerdeya ku wî bi salan di nav pergalê de dîtibû bi gelek qatan kûrtir e. Ev têgihîştin bû sedem ku wî bi xwestek tevlî jiyanê bibe û bi berpirsiyarî gavan biavêje

Hevrêyê me Andok her tim bi kesayetiya xwe ya mutevazî û fedakar dihat nasîn û hemû taybetmendiyên xweş ên mîlîtanekî PKK’ê di xwe de çêkir, bi tevlîbûneke hişmend û bîrdozî bû xwediyê tevlîbûneke xurt. Wî her tim ji bo Rêbertî, şehîdên qehreman û hevrêyên ku bi hev re nan parve kirin û di heman çeperê de li dijî dijmin rawestiyan, bû hevrêyekî baş û şervanekî fedaî. Her ku Rêbertî nas kir, xwe jî nas kir û di demeke kurt de fêm kir ku ked û hewldan mirov diafirîne. Wî bi dil û can tevlî vê jiyanê bû û xwe fedayê vê jiyanê kir. Hevrêyê me yê ku tu carî hewldan û azmûna xwe ya ji bo amadekirina xwe ji her karî kêm nekir, bû xwediyê kesayetiyeke berfireh û gerîlayekî pêşeng. Bi hişmendiya ku vegera li xwezayê vegera li dayikê û jinê ye, wî her tim di nêzîkatiya xwe ya li hember hevrêyên jin de helwesteke bi pîvan û bi rêz nîşan da. Wî nêrîna xwe ya li jinê, ku avakera jiyanê ye, di sîlika heqîqetê re derbas kir û kesayetiya xwe li ser bingehên saxlem ava kir. Ji bo ku tecrubeyên xwe yên di nav refên têkoşînê de hîn bêhtir pêş bixe û bibe xwediyê derketineke bihêztir, wî pêşniyara tevlîbûna Hêzên Taybet kir. Ev pêşniyara wî ji ber helwesta wî ya bihêz a pratîk û têrkeriya wî ya bîrdozî hate pejirandin. Hevrêyê me bi kesayetî û helwesta xwe hêz da rêxistinbûna Hêzên Taybet û di nav karên girîng de cih girt. Wî her tim li ser rastiya dijmin bi kûrahî sekinî. Bi dîsîplîneke mezin nêzî hemû erkên ku wî girtin bû û di tunekirina dijmin de bi îdiayeke mezin pratîka xwe heta dawiyê nîşan da. Wî hem pratîka xwe ya berê û hem jî ya heyî di ronahiya paradîgmaya Rêber Apo de bi kûrahî lêpirsîn kir û ji bo ku têkoşînê bigihîne encamên bilindtir, di sala 2019’an de bi pêşniyara xwe tevlî dewreya perwerdeya bîrdozî bû. Di pêvajoya akademiyê de wî asteke kûr a baldariyê peyda kir û bi kûrahî têgihîşt ku serkeftina leşkerî tenê bi xwedîbûna bingeheke bîrdozî ya bihêz dikare were bidestxistin. Wî bi tevlîbûneke bihêz beşdarî perwerdeyê bû û xwe bi azmûna gihîştina heqîqetê re ji her alî ve li hember dijmin amade kir. Li ser vê bingehê wî perwerdeya akademiyê bi serkeftî qedand û berê xwe da eniyên berxwedanê, bi hewldana ku tecrubeyên xwe û asta hişmendiya xwe bi hevrêyên xwe re parve bike. Wî bi hişmendiya ku serkeftin ne tenê bi kesî ve sînordar e û hewldaneke ku negihîştiye civakîbûnê û tevahiyê nikare encamê bigire, helwesteke bihêz nîşan da

Hevrêyê me Andok, yek ji zarokên xwezayî yên axên kevnar, di sala 2019’an de li Zapê şehîd bû û tevlî karwanê nemiran bû. Hevrêyê me Andok heta kêliya şehadeta xwe jî girêdana xwe bi çanda xwedawendî û hevrêtiyê re her kêlî jiya û da jiyîn. Em jî diyar dikin ku em ê jiyana ku hevrêyê me Andok bi ruhê fedaîtiya Apoyî ji bo tolhildana şehîdan feda kiriye, bi heman awayî bipejirînin û soz didin ku em ê têkoşîna azadiyê bi dirûşma “Rêbertiya Azad û Welatê Azad” bigihînin serkeftinê.

Cemre Agir – Kader Deniz - Hevrêya me Cemre li navçeya Tetwan a Bedlîsê, ku xwedî dîrokeke kûr a berxwedanê û navenda zanistiyê ye, di nav malbateke welatparêz û bi çanda şehîdan ve girêdayî de ji dayik bû. Ji ber ku di malbata wê de beşdarî têkoşîna azadiyê û şehîd hebûn, ev yek bû sedem ku girêdanên wê yên manewî bihêz bin û li ser bingeheke saxlem mezin bibe. Digel vê yekê, hevrêya me Cemre, mîna gelek zarokên Kurdistanê, di temeneke biçûk de bi rastiya dijmin re rû bi rû ma. Dema ku hîn pitik bû, di sala 1993’yan de ji ber şewitandina gundên wan ji aliyê dijmin ve, malbata wê neçar ma ku koçî Mêrsînê bike û wê ji welatê xwe, ji axa û koka xwe dûr mezin bû. Her çendî hewl dan ku wê ji kokên wê qut bikin jî, hevrêya me girêdana xwe bi Kurdistanê re tu carî ji bîr nekir û nirxê girêdana bi xwezayê re hîn di temenê biçûk de di bîra xwe de qezenc kir. Wê ji temenê xwe yê zarokatiyê ve êrîşên dijmin dît, hîs kir û jiya û li hember pergalê kînek kûr di dilê xwe de çand. Hevrêya me heta salên lîseyê perwerde dît û di van salan de bingeheke lêpirsînê ya bihêz qezenc kir. Bi dilxwazî nêzî lêkolîn û lêpirsînê bû û hewl da ku girêdana xwe ya manewî ya bi kokên xwe re li ser bingeheke fikrî jî pêş bixe. Hevrêya me ya ku her dem derbas dibû rastiya xwe bi zelalî didît, rastiya dijmin jî bi awayekî hişmendtir fêm kir. Ev hişmendî bû sedem ku astengên li pêşiya têgihîştina wê ya li ser bingeha kîjan bingehê divê jiyan û têkoşîna xwe ava bike, werin rakirin. Hevrêya me Cemre fêm kir ku hewldana bingehîn a pergalê ne tenê qutkirina gelê Kurd ji axa wî ya fizîkî ye, di heman demê de qutkirina wî ji hemû girêdanên manewî û nasnameyî yên ku wî bi jiyanê ve girêdidin e û ev yek bû sedem ku lêpirsînên kûr bijî.

Hevrêya me Cemre li hember şerê li Kurdistanê bêdeng nema û ji bo ku bi rastiya Kurdistanê re bibe yek, berê xwe da çiyan. Di sala 2011’an de, bi banga berxwedanê ya ji xwezayê û bi xwesteka bûyîna pêşengê têkoşîna azadiyê ya ku hevrêya me xwestibû, tevlî refên gerîla bû. Mîna navê xwe, çawa ku ruhê biharê li xwezayê dikeve, hevrêya me jî bi gaveke yekem dest bi rêwîtiya xwe kir ku ruhê têkoşîna azadiya gelê xwe bide û bi rastiya xwe re bigihêje. Hevrêya me Cemre coşa perwerdeya xwe ya yekem a di nav partiyê de dît, dibe ku heta dawiya jiyana xwe di dilê xwe de parast. Hevrêya me bi dilxwazî ber bi nûbûnê û xwezaya xwe ve bi lez û bez dimeşiya û vê xwesteka xwe gav bi gav di jiyan û têkoşîna xwe de nîşan da. Ji perwerdeyên xwe yên yekem heta hemû perwerdeyên din ên ku di nav refên gerîla de dît, wê bi vê coş û biryardariyê tevlî bû û bû mîlîtanekî nimûne. Hevrêya me ji bo ku kesayetiya Kurd a ku dihat xwestin bê kok û biyanî bike, di şexsê xwe de ji nû ve hebûnê qezenc bike, hewldaneke mezin nîşan da. Beşdariya ciwanên Kurd ên ku ji her alî ve dixwestin bên asîmîlekirin, bi vê hişmendiya dîrokî û heqîqetê di têkoşînê de, nîşana wê yekê ye ku hemû hewldanên dijmin vala derketine. Hevrêya me Cemre jî yek ji wan bû ku di vê yekê de pêşengî kir. Li hember hevrêtiyên sexte, dostaniyên li ser berjewendiyê yên ku di nav pergalê de hatin afirandin, wê ji kêliya yekem ve ji hevrêtiya ku di hawîrdora gerîla de bi hezar û yek ked û fedakariyê hat afirandin, bi awayekî biwêjê hez kir û her ku di têkoşînê de pêş ket, bû parêzvanê vê manewî û girêdanên hevrêtiyê yên bêparçebûn. Tevlîbûna wê ya bi moral û hişmend bû sedem ku tevkariya wê ya ji bo hevrêtiya têkoşînê bibe nirxeke nemir. Kenê wê yê ku asaletê vedişart di hemû jiyana wê de xuya bû û wê di rêya bûyîna mîlîtanekî Apoyî yê bihêz de hem ked da hem jî nirxeke mezin da keda heyî. Hevrêya me ji stranbêjiyê pir hez dikir û bi dengê xwe yê xweş her tim li rex hevrêyên xwe bû. Bi kesayetiya xwe ya sade û mutevazî bû nimûneyeke zelal a mîlîtanekî fedaî.

Her tim ji bo rûbirûkirina dijmin di eniyên herî pêş de û ji bo tolhildana azadiya ku sedsalekê ji gelê Kurd hatiye dizîn û êşên ku hatine jiyîn, xwe pêş xist û her tim xwest ku zanyarî û jêhatîbûnên xwe yên leşkerî pêş bixe. Yek ji xeyalên wê yên herî mezin, vegera li axa wê ya jidayikbûnê û gerîlatiya li wir bû û bi îradeyeke mezin ji bo şertên şer ên herî dijwar xwe amade kir û bû mîlîtanekî ji her xebatî re amade. Di rêya bûyîna gerîlayekî profesyonel de bi gavên biryardar meşiya û ji bo bersivdana dijmin hewl da. Di gelek çalakiyên ku tevlî bû, tevkariya wê ya ji bo bidestxistina serkeftinên mezin ne kêm bû. Hevrêya me Cemre bi hişmendiya ku serkeftin ne tenê bi kesekî, lê bi ruhê ekîbê yê yekbûyî tê bidestxistin, tevdigeriya. Ji ber vê yekê hevrêya me xwe bi evîneke mezin perwerde kir û xemiland. Ji bo ku asta zanyarî û tecrubeyên xwe hîn bêhtir pêş bixe û erkên girîngtir bigire ser milê xwe, tevlî xebatên Hêzên Taybet bû û li vir jî tevkariyên girîng pêşkêş kir û derketineke bihêz nîşan da. Di xeta fedaîtiya Apoyî de bi kûrahî sekinî û di wê baweriyê de kûr bû ku jiyan bi kedê tê honandin û gihişt wê qenatê ku di ronahiya heqîqetê de civakbûneke rast û ji bo azadiyê dayîna bedelên herî giran, fedaîtî ye.

Hevrêya me Cemre, ya ku riya xwe bi têkoşîna dijwar a ber bi heqîqetê ve kir yek, têgihîşt ku ji bo mirov mekanê ku rûmet, exlaq, girêdana bi xwezayê û jiyana heqîqî lê kûr dibe, çiya ne. Di malbata wê de hevrêyê me yê şehîd Agir hebû û hevrêya me Cemre wek şopdara wî her tim bi rastiya şehîdan ve girêdayî ma. Di çiyayên Kurdistanê yên xwedî lûtkeyên berz ên berxwedanê de, bi vê girêdanê û hêza manewî ya ku jê digirt, meşiya. Hevrêya me Cemre, ya ku mîna navê xwe xwedî ruhê nûjen û fedaî yê Apoyî bû, di 15’ê Tîrmeha 2019’an de li qada Zapê di êrîşeke dewleta TC ya dagirker de gihîşt şehadetê. Bi şehadeta xwe careke din aliyê fedakar ê fedaîtiyê nîşanî me da û em soz didin ku em ê xeyalên wê bi serkeftinê tacîdar bikin.

Şêrko Ehmed Rapo – Mehmet Sait Aydogmuş - Botan, bi çiyayên xwe yên serhildêr, mirovên ku li hember zulmê serî natewînin û girêdana bi axê re wek taybetmendiyeke bingehîn, warê berxwedanê ye. Ev erdnigarî ji têkoşîna azadiyê re gelek ewladên qehreman weke şehîd dane. Hevrêyê me Şêrko jî, yê ku li navçeya Hezex a Şirnexê, ku bi welatparêziya xwe tê nasîn, ji dayik bû, ji bo bûyîna neferê nemir di riya van şehîdên qehreman de jiya. Hevrêyê me Şêrko bedewî û zehmetiya ji dayikbûna di dilê Kurdistanê de bi hev re jiya. Wî bi tamê bedewiyên Kurdistanê yên bi heybet mezin bû, lê di heman demê de bi rastiya dijmin re rû bi rû ma, ku mîna lekeyeke reş her tim li ser Kurdistanê hebû. Di salên xwe yên zarokatiyê de têkoşînê nas nekir, lê bandora wê li ser wî roj bi roj zêde bû. Dema ku wî xeyalên jiyaneke takekesî dişopand, şehîdbûna ewladên herî qehreman ên gelê Kurd di eniyên herî pêş de, êşên dayikên me yên ku bi destên pîs ên dijmin di kolanan de hatin kaşkirin û bi taybetî bandora Şoreşa Rojava ya ku hişmendiyeke neteweyî afirand, wî bi kûrahî hejand. Hevrêyê me dest bi lêgerîna sedema biyanîbûna xwe ya vê astê kir. Ev lêgerîn bû sedem ku wî rastiya dijmin bi zelalî fêm bike. Her ku fêm kir, kîna wî tûj bû. Wî bi hişmendiya ku ji bilî têkoşînê tu rê tune ku bigihêje rastiya xwe û îdealên jiyana xwe, bi kînek mezin li hember rastiya dijmin tevlî refên gerîla bû.

Hevrêyê me Şêrko tevlîbûna xwe ya li refên gerîla weke derbaskirina astengeke dîrokî dît û perwerdeyên xwe yên yekem li qada Botanê dît. Di perwerdeyên ku di nav refên gerîla de dît de, wî hem ji aliyê xwe yê şexsî û hem jî ji aliyê rastiya gel ve fêm kir ku çiqas di jiyaneke şaş de jiyaye. Wî têgihîşt ku tevlîbûna di asta hestyarî de têrê nake. Bi vê hişmendiyê hevrêyê me kêmasiyên di kesayetiya xwe de yek bi yek tespît kir û ji bo çareserkirina wan di ronahiya paradîgmaya Rêber Apo de xwe perwerde kir û di demeke kurt de mesafeyeke girîng qezenc kir. Her ku diçû kesayetiya xwe li ser bingeheke bîrdozî ya kûrtir ji nû ve ava kir û kîna xwe ya tolhildanê bi zanyariyê kir yek. Di pêvajoyê de wî perwerdeyên akademiyê jî dît û xwe gav bi gav ji bo pratîkeke ku wî bigihîne serkeftinê, di aliyê leşkerî û bîrdozî de amade kir. Bi tevlîbûneke çalak di gelek qadan de beşdarî xebatan bû û bi asta tevlîbûna xwe bû gerîlayekî bi rûmet. Hevrêyê me her tim ji pratîkeke seranser dûr ma, hewl da ku xebatên xwe kûr bike û Rêber Apo baştir fêm bike û bicîh bîne û bi vê yekê bi îdiaya bûyîna mîlîtanekî bi cehwer tevgeriya.

Bi tevlîbûna xwe ya samîmî û baldar bala her kesî kişand û bi tevlîbûna xwe ya bêhesab baweriyeke mezin di nav derdora xwe de çêkir. Hevrêyê me Şêrko bi rastî divê bi dilnizmiya xwe ya mîna zarokan û nêrînên wî yên şermok were vegotin. Çavên wî hemû bedewiyên biharê di xwe de vedişartin, dibe ku ev taybetmendiya wî ya herî xweş bû. Bi van taybetmendiyên kesayetiya xwe hevrêyên xwe sêhr kir û her tim hezkirina hevrêyên xwe qezenc kir. Di dilê xwe de ji hevrêyan, xwezayê û bi taybetî ji dayikan re evînek bêdawî hebû, lê di heman demê de kîna wî ya li hember dijmin jî bêdawî bû. Sedema tevlîbûna wî ya li refên gerîla, tolhildana zarokatiya wî ya ku bi dilê xwe nejîya û dayikên 70 salî yên ku di kolanan de hatin kuştin bû. Wî xwest tecrubeyên xwe yên di gelek qadan de bi dest xistî bigihîne asteke bilindtir. Ji ber vê yekê wî bi hişmendiya ku divê bi awayekî fedaî tevlî jiyan û têkoşînê bibe, xwe bi temamî li armanca xwe kilît kir û bi biryardariyeke mezin tevlî xebatên Hêzên Taybet bû. Li vir jî ji bo bidestxistina serkeftinên mezin bi azmî ked da û tu astengî nas nekir. Salên xwe yên şoreşgeriyê yên kurt lê dirêj û bi bîranînên pir bi nirx, ji bo mezinkirina nirxên partiyê, meşandina têkoşînê di eniyên herî pêş de û bûyîna mîlîtanekî layiqî Rêber Apo veqetand. Di 15’ê Tîrmeha 2019’an de li qada Zapê tevlî karwanê şehîdan bû.

Hevrêyê me Şêrko, yê ku di riya armanca xwe ya pîroz de heta dawiyê bi awayekî mîlîtanî jiya, ji nirx û prensîbên xwe tawîz neda û her tim ji bo van têkoşiya, wek mîlîtanekî fedaî yê Apoyî şopên kûr hişt. Em careke din soz didin ku em ê xwesteka serkeftinê ya ku hevrêyê me Şêrko di dilê xwe yê bi zelaliya zarokan de çandiye, bi Rêbertiya Azad û Kurdistana Azad tacîdar bikin.

Delal Botan – Sîmîn Sidik - Hevrêya me Delal li bajarê Xoy ê Rojhilatê Kurdistanê, ku xwedî kevneşopiyeke kûr û dîrokeke dewlemend e, di nav malbateke girêdayî xwezayê û nasnameya xwe de ji dayik bû. Hevrêyê me Delal, tevî pergala Îranê ya zordar ku jinê înkar dike û ditepisîne, wek jineke ciwan a Kurd bi kokên xwe ve girêdayî mezin bû û wisa şekil girt. Mîna ku li her deverê cîhanê zihniyetên totalîter û yekperest hewl didin ku çarenûsa gelan diyar bikin û di nav xwe de hel bikin, rejîma Îranê jî li Rojhilatê Kurdistanê ji bo tunekirina kurdîtiyê her cûre çalakiyên qirêj meşand. Hevrêya me Delal, ya ku li bajarê Xoyê di bin van polîtîkayên qirêj de ji zarokatiya xwe ve bi zehmetiyên jineke Kurd re rû bi rû ma, vê jiyana ku li ser wê hate ferzkirin qebûl nekir. Rejîmê, ku dîna Îslamê ya bi tolerans bi awayekî herî xirab bi kar tîne, ji bo ku gel jî beşdarî vê yekê bibe, her cûre rêbaz ceriband. Hevrêya me, ya ku ji îdamên li Îranê pir bandor bû û dixwest Rêbertî, ku mîmar û pêşengê vê têkoşînê ye, nêzîktir nas bike, hewl da. Hevrêya me her ku Rêbertî nas kir, rastiya jinê dît û bi xwesteka gihîştina vê heqîqetê di sala 2014’an de ji bo bûyîna şopdarê Sarayan tevlî refên gerîla bû.

Hevrêya me Delal ji kêliya tevlîbûnê ve zû bi jiyana çiyan re adapte bû û di demeke kurt de jêhatî bû. Tevlîbûna xwe ya li refên gerîla wek ji nû ve jidayikbûnê dît. Li hember taybetmendiyên kesayetiyê yên biyanîbûyî, ji xwezayê dûr, bi fikir û nêrîna jiyanê ya reqbûyî yên ku pergalê afirandibûn, têkoşîneke mezin da. Di perwerdeyên ku girt de guhertineke mezin jiya. Bi zanyariyên leşkerî, jêhatîbûnên xwe û kesayetiya xwe ya zû têgihîştî bû şervanekî azadiyê yê nimûne. Perwerdeya xwe di her kêliya jiyanê de domandin û ji bo bidestxistina heqîqeta ku jê hatibû dizîn, bi azmûna pêşengiya têkoşîneke bihêz li hember dijmin, tu carî kêm nebû. Ji bo ku zanyarî û tecrubeyên xwe yên di qada şer de li ser bingeheke bîrdozî pêk bîne û paradîgmaya Rêber Apo bi kûrahî bipejirîne, bi dilxwazî tevlî perwerdeyên akademiyê bû. Bi hişmendiya ku ji ber êrîşên domdar û sîstematîk ên dijmin li ser rastiya Kurd û Kurdistanê, her kesekî Kurd divê li hember vê yekê geşedaneke mezin nîşan bide, hevrêya me ji bo derbaskirina sînoran û parçekirina sînorên ku li ser wê hatine danîn, hewl da ku di aliyê leşkerî de bigihêje lûtkeyê. Li ser vê bingehê, bi xwestek û azmûneke mezin pêşniyara tevlîbûna Hêzên Taybet kir. Ji ber ku hevrêya me xwe hem bi pratîka xwe hem jî bi helwesta xwe ya di jiyanê de îsbat kiribû, pêşniyara wê hate pejirandin û tevlî vê xebata pîroz a di şopa fedaiyan de bû. Ji bo ku bi kesayetiya xwe ya bi cewher hêzê bide xebatên Hêzên Taybet, kedeke mezin da. Bi şêwaza xwe ya lêpirsîner, lêkolîner û li ser xeletiyan disekinî, wek mîlîtanekî fedaî yê Apoyî bi gavên pîvandî û biryardar bû. Hevrêya me, ya ku xwezaya çandî ya Rojhilatê Kurdistanê bi hemû nazikî û bedewiya xwe di şexsê xwe de dihewand, bi awayekî layiqî têkoşînê temsîl kir û bi tevlîbûna xwe ya bi fedakarî di xebatan de heta dawiyê her tişt kir.

Hevrêya me Delal, bi kesayetiya xwe ya xwezayî û şêwaza jiyana xwe, hezkirina hemû hevrêyên xwe qezenc kir. Digel giraniya xwe ya di jiyanê de, zelaliya xwe ya mîna zarokan her tim parast. Bi kesayetiya xwe ya biryardar û israrkar her tim ji hevrêyên xwe re bû nimûne. Hevrêya me Delal, di şopa Şehîd Delal û Şehîd Azê de meşiya û di têkoşîna azadiya gelê Kurd de bû şervanekî fedaî. Heta dawiyê bi vê biryardarî û israrê tevlî jiyanê bû. Hevrêya me Delal, ya ku mîna navê xwe şoreşgerekî bi cewher bû, di temenê xwe ya ciwan de têkoşîneke mezin meşand. Bi girêdana xwe ya bêdawî bi Rêber Apo, şehîdan û kokên xwe re, di 15’ê Tîrmeha 2019’an de li qada Zapê di êrîşeke artêşa Tirk de, bi bîranînên mezin li pey xwe hişt, gihîşt şehadetê. Têkoşîna hevrêya me Delal, ya ku neferek bi cewher a şoreşê bû û şehîdên me yên qehreman wê ji bo me bibe ronahiya riya me.

Yilmaz Şaho – Murat Karagol - Hevrêyê me Yilmaz li navçeya Hezex a Şirnexê, di nav malbateke welatparêz a bi têkoşînê re bi dilsozî girêdayî, ji dayik bû. Girêdana malbata wî ya bi têkoşînê re bû sedem ku hevrêyê me Yılmaz ji zarokatiya xwe ve bi rastiya têkoşînê re nêzîk bibe. Beşdariya gelek kesan ji malbata wî û derdora wî li Têkoşîna Azadiya Kurdistanê, bi taybetî di salên ciwaniya wî de lêgerînên wî bihêz kir. Hevrêyê me her roj bi êrîş û polîtîkayên cuda yên dijmin re rû bi rû ma, lê tu carî xwe neda îdealên azadiya sexte yên pergalê. Wî di dibistanên ku wek saziyên bingehîn ên asîmîlasyonê yên pergalê dihatin bikaranîn 10 salan xwend, lê nikaribû tehemul bike ku bi zimanekî ne yê wî biyanî bibe. Di salên lîseyê de bi awayekî çalak tevlî xebatên ciwanên welatparêz ên şoreşger ên herêmê bû. Bi van xebatan wî têkoşîn bi kûrahî fêm kir û lêgerînên xwe li ser bingeheke saxlem danî. Ciwanên Kurd, ku bi taybetî ji aliyê dijmin ve li Kurdistanê dihatin armanckirin û bi polîtîkayên qirêj ji rastiya takekesî û civakî dihatin qutkirin, bersiva herî mezin bi tevlîbûna girseyî ya li refên têkoşînê dan. Li hember polîtîkayên bêkokkirinê, madeyên hişbir, ajanîkirin û koçberkirinê yên pergalê, her tim refleks nîşan dan. Hevrêyê me Yilmaz, hîn di xebatên ciwaniyê de, ji bo bersivdana van polîtîkayan bi azmî ked da. Wî bi hişmendiya ku ev hewldan têrê nake û divê bi helwesteke radîkaltir li hember pergalê têbikoşe, biryara tevlîbûna refên gerîla da û berê xwe da çiyayên serhildêr ên axa xwe ya jidayikbûnê.

Hevrêyê me, yê ku çanda xwezayî ya axa xwe ya jidayikbûnê bi kûrahî di kesayetiya xwe de bi cih kir, di perwerdeyên xwe yên yekem ên di nav refên gerîla de encamên bihêz bidest xist. Di qada Heftanînê ya Herêmên Parastinê yên Medyayê de bû xwediyê pratîkeke girîng û di gelek xebatên ku li vir hatin meşandin de bi kedeke mezin rol lîst. Wî di perwerdeyan de têgihîşt ku pîvanên mîlîtantiyê ji dem û mekanê wêdetir têgeheke gerdûnî ye û helwesta xwe ya di jiyanê de li ser vê rastiyê ava kir. Bi fikirê ku perwerde divê takekesî bi nirxên civakî re yek bike, di hemû hawîrdorên ku lê bû de, di avakirina girêdanên civakî yên bihêz û parvekirina çandî de xwedî rol bû. Wî bi têkoşînê fêm kir ku welatparêziya Kurd çiqas dîrokî ye û bi vê yekê re azma xwe ya têkoşînê mezin kir. Hevrêyê me weke bazekî ku çavên xwe ji dijmin naber dike û xwe li armancê kilît dike, bi dîsîplîneke leşkerî xwe amade kir û her tim bi xwesteka têkoşîna di eniyên herî pêş de bû. Hevrêyê me ji têkiliyên hevrêtiyê yên ku jiyana gerîla bilind dikin, hêzeke mezin girt. Hevrêyê me Yılmaz bi vê manewî û rastiyê re heta dawiyê girêdayî ma. Wî hem ked da hem jî ji bo watedarkirina kedê hêz da hevrêyên xwe. Ji ber vê yekê, hevrêyê me Yılmaz, yê ku bi samîmî, fedakarî û zindîtiya xwe dihat nasîn, her tim di rêya bûyîna gerîlayekî pêşeng de kedeke mezin da. Ji kêliya tevlîbûna xwe ya li refên gerîla ve bi awayekî çalak tevlî xebatan bû û bi helwest û kesayetiya xwe ya xwezayî reng da hemû xebatên qadê. Beşdariya wî ya li xebatan bê cihêkarî nîşana asîlbûna kesayetiya wî bû. Di tevlîbûna xwe de dudilî û fedakar bû. Hevrêyê me Yilmaz, yê ku bi xwezayîbûn, samîmî û girêdana xwe ya bi hevrêtiyê re dihat nasîn, bû rûyê herî tê xwestin ê hawîrdorên ku lê bû. Ji bo ku xwe hem di aliyê leşkerî hem jî di aliyê bîrdozî de pêş bixe, kedeke mezin da û di rêya bûyîna mîlîtanekî pêşeng de helwesteke bihêz nîşan da. Wî bi ruhê xwe yê zarokane yê ku her tim zindî digirt, bi kesayetiya xwe ya rengîn hemû bedewî û balkêşiya şoreşgeriyê derxist holê.

Hevrêyê me Yilmaz, bi kesayetiya xwe ya asîl û serî natewîne, wek mîlîtanekî hêja heta dawiyê ji têkoşîn, helwest û prensîbên xwe tawîz neda û bi pêş ve çû. Di 16’ê Tîrmeha 2019’an de li qada Heftanînê di êrîşeke dijmin de gihîşt şehadetê. Jiyana ku şehîdên me weke mîras ji me re hiştine, bi ked, coş û evînê jiyîn, yek ji bandorên kûr e ku hevrêyê me Yilmaz ji me re hişt. Wî bi helwest, sadebûn, samîmî û dilsoziya xwe di dilê hevrêyên xwe de cih girt. Em careke din soza serkeftinê ya ku me ji şehîdên xwe re dayî, di şexsê hevrêyê me Yilmaz de dubare dikin. Têkoşîna hevrêyê me Yilmaz wê her tim di dilê gelê Kurd û hevrêyên wî de bijî.

2’ê Tebaxa 2025’an

Navenda Ragihandin û Çapemeniya HPG