Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Ji 18'ê Tîrmehê û vir ve him bi roj him jî bi şev bi navber li Herêmên Parastinê yên Medyayê li bajaroka Şeladizê li dijî herêmên Çiyareş û Şikefta Birîndara yên bi ser Zapê ne ji aliyê artêşa dagirker a tirk bi hewan û obusan tên bombekirin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 18'ê Tîrmehê de di saet 15.00'an de li navçeya Payizavaya Wanê li nêzî Gundê Semtxanê li di navbera gerîlayên me û leşkerê artêşa dagirker a tirk de pevçûnek qewimiye.Di encama vê pevçûnê de 5 leşkerê dijmin hatiye kuştin, 3 leşker birîndar bûye, wesayiteke leşkeran jî hatiye rûxandin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 17'ê Tîrmehê de li herêma Şehîd Kendala Amedê li dijî Gundên Sîsê, Dêrxust û Alî Xuşo yên bi ser navçeya LÎcê ne ji aliyê artêşa dagirker a tirk bi helîkopterên kobrayan bi daxistinan operasyon hatiye destpêkirin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 16'ê Tîrmehê de di saet 01.00'an de li navçeya Îskenderûna Hatayê li nêzî Gundê Akarca ocaxeke kîrecê ya girêdayî Febrîqeya Hesin-Pola ya Îskenderûnê ji aliyê gerîlayên me ve çalakiyek hatiye lidarxistin. Di encama vê çalakiyê de 3 dozer ji aliyê gerîlayên me ve hatiye şewitandin û rûxandin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 11'ê Tîrmehê de li navçeya Oltiya Erziromê greydereke bi armanca xebatên leşkerî rê çêdikir ji aliyê gerîlayên me ve hatiye şewitandin û rûxandin.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 12'ê Tîrmehê de li navçeya Tetwana Bedlîsê li dijî derdora gundên Ez, Kurtuka, Eleman, Xizrokê û gundên nêzî çiyan ji aliyê artêşa dagirker a tirk ve hewldanên kemîn vedanê yên hatiye destpêkirin hîn jî berdewam dike.
- Ayrıntılar
Ji çapemenî û raya giştî re!
1. Di 13'ê Tîrmehê de di saet 22.00'an de li navçeya Çelêya Colemergê di navbera leşkerên artêşa dagtirker a tirk ên di navbera qereqolên Marûka û Êrîş de derketine operasyonê û gerîlayên me de pevçûnek qewimiye.
- Ayrıntılar
Ew koviya çiyan bû
Navê kod: Silav Koçer
Nav û paşnav: Layle Pedek
Dîroka şehadetê cî: 28- Hezîranê 2008 Tendûrek
Ezê keça dilovan, çeleng û Koçer vebêjim. Min ŞEHÎD SİLAV di sala 2002’yan de naskir, heta sala 2008’an hema bije em her qada têkoşînê bi hevere man. Min di kesayeta Şehîd silav de pirsa ji xwe kir evbû. Gelo, çiya çiqas mirovên bedew diafirîne? Afrandina van bedewiyan tenê me berbi rastiyeke ve dibe, me berbi çîrok û destanên di xeyalande hatin dirsandin dibe, ew çîrok û destanên dayîka xwedevendane. Ew çîrok û destan serpêhatiya keçên çeleng û şerker bi me dide nasîn. ŞEHÎD SİLAV yek ji zaroka di nava van çîrok û destanande ji dayîk dibe û çavên xwe li jiyanê vedike. Bi eslê xwe ji sêrtê bû. Di nava malbetek koçber de mezin dibe û li koçeriyê li peyî jiyanê ve bazdide. Di nava nêvenga koçeriyê de xwe dibînê û dest bi pirsan dike koviya çiyan. Pirsên xwe weha dixe rêzê û pêde diçe keça çeleng. Jiyan çiqas bedel dixwaze, çiqas zorî û zehmetiyan dixwaze? Tişê dihêle ku ew ber bi van pirsan ve biçe hene, ewjî evin. Ew gelek rojên ber germahî, şilî, seqemî, bager, bahozan ve tije jiyan dike. Ew rojên tîbûn, birçîbûn, pê xasî, hwd li peyî xwe dihelê û dengê qêrîna Zîlan wê bi ber xwe ve dikişîne. Biryara xwe li ser du hîmên esasî dide. Yek dîlgirtina Rêbertî û ya din jî çalekiya Şehîd Zîlan e. Jiyana mirovên li Koçeriyê jiyan dikin, ji bandora pergalê qut û serbixwene. Di kesayeta Şehîd silav de kesayeta serbixwe hebû. Ew di nava hembêza zozanan de weke ew kulÎlka ne bahoz, ne bagerê dinase serê xwe bilind dike û mezin dibe. Şehîd Silav li hember hemû bager û bahozên civakî serî radike û bawer dike çiya warê evÎnê, hebûnê ye. Sala 2000’an tevlî nava tevgera azadî dibe. li gelek qadên têkoşînê dimînê û îsrara xwe ji bo çûna qadên bakur e. Ji bo ku derbasî qadên şer têde xorte bibe gelek hewildan dide û herî dawî roja li hêviyê bû ew roj hat keça Koçer ber bi bayê zozanan ve dikeve rêwîtiyê. Piştî perwerde di Akedemiya Şehîd Bêrîtan dibîne û düzenlema wê ji bo qada Dêrsimê çêdibe. Êdî bihara 2006’an dibe bihara hêvî û daxwazên rêheval û keça çeleng. ŞEHÎD SİLAV bi rêhevalên xwe re dikeve rêwîtiya buye xewna tevahî hevalan û berê xwe dide ava munzuran. Lê ji ber hinek sedeman heta herêma Serhedê diçe û li wir cardin vedigerin başur. Ev vegerandin gelek bandora xwe li ser ŞEHÎD SİLAV dike. Lê ji bo ku careke din xwe amede bike hêviyên xwe qut nake û di bihara 2007’an de vê carê xwe ji çûna herêma serhedêre amede dike. Her çiqas di quncikê dilê xwede Dêrsim dabû pêçandin jî lê li ser esasê pêwîstiyê tevgerê xwe amede dibîne ji bo herêma Serhedê. Bi taybet çiyayê tendûrekê evîna xwe di dilê keça çeleng de dineqişîne. Em bi hevre ketin rêwîtiya zozanên Serhedê. Zozanên di her dengbêjiyê de xwedî bedewî û hêjayî dîtinê ne. Tevî ku xwendina ŞEHÎD SİLAV nînbû lê roja min ew naskir û şûnde ti roja xwe bê xwendin û nivîsandin derbas nedikir. Ji ber ku heyrantiya wê ji bo xwndin û nivîsandinê hebû. ŞEHÎD SİLAV çiyayên kurdistanê Ji bo xwe ne tenê kiribû dibistana xwendin û nivîsandinê, berûvajî vê çiya ji bo ŞEHÎD SİLAV çavkaniya hemû bedewiyên jiyanê bû. Gelo çine ev bedewiyê jiyanê? Hevaltî, diristbûn, bêhesab tevlîbûn, heskirina mirovan û mirovan xwe kedê re hunandine. Lê netenê evbûn bi hezaran peyîvên di nava xwede çawa jiyankirinê dide fêrkirin hatibun rêzkirin di dil, hest û hişmendiya ŞEHÎD SİLAV de. Em di nava têkoşîndê de gelek salan bi hevre man û gelek rojên tiji heskirin me bi hev dane nivîsandin. Lê rojên ku hîne li benda mebûn jî di nîvîde man. Ji ber ku êdî ŞEHÎD SİLAV biryara li xakirina ala ku li ser milan di bin tilîliyên dayîkdan de li ba dibe dabû. Li ser vî esasî di sala 2008’an de di encama operasyonê de li gel Ş. Sîdar û Dicle tevlî nava karwanê şehîdan dibe. Ew bi Zîlan re bû heval bû girêdan, bû dengê dilê zarokên welatê xwe. Kuviya çiyan navê xwe li ser kevirên ji pêtên agir çêbûne nivîsand û gulek din li ser xaka welatê min hate çandin. ŞEHÎD SİLAV wê her tim di dilê min de weke kuviya çiyan, weke kulîlka zozanan, weke keça koçer, weke tiyê evîndara çiya, weke Silava rojê silav dike, weke hevalên xwe silav dike, weke silava hevaltiyê di her dîtinekê de di her veqetînêke de û di her hevdîtinêke de jiyan bike. Bila çavê te li pişt nemîne, bila dilê te bi şabûna xakêre bikene, ji ber tu di bin dengê tilîliyên dayîkan de û bi hezaran destên ji bo te li jor de rabubunde hate veşartin li xaka jê dayîk bubu rêhevala min Silav Koçer Dêrsım.
Şarisatan Nurhaq 24- hezîranê 2012.
- Ayrıntılar
Tecrida li dijî Birêz Abdullah Ocalan, ber bi 12 mehan diçe. 14ê Temmuzê jî, Kurd wê li Amedê dibin slogana “ji bo Ocalan azadî” kom bibin û mitingekê lidarbixin. Pêwist e her Kurd, di mitinga dîrokî de cihê xwe bigire.
-----------------
14ê Temmuzê navê destanekî ye û biqasî destanê Troya navdar e.
Di paşerojên mirovahiyê de, wê wek qanaxeke dîrokî ya sedsala bîstan û bîstûyekê, di dîrok û ansiklopediyan de cih bigire û di dersên dîrokî de, di anfiyên zanîngehan de werê nîqaş kirin. Ji ber ku senfoniya şaristaniyên di himbêza cografya Kurdistanê teva diqîre û nasnameya qedîm ya mirovahiyê diparêze.
14ê Temmuzê li dijî zihniyeta îttîhadî destpêka berxwedanê ye û pêxistina agirê Kawa li dijî Dehaqên hemdemî ye. Zihniyeta îttîhadî ne tenê li Tirkiyê, li tevahiya Rojhilata Navîn bûye bingeha nijadperestiya faşîzan. Ev faşîzm bûye xeleka fetisandin û dardekirina gelê Kurd û gelên din teva. Lewma destpêka şerê li dijî kelih û bircikên vê zihniyeta “yek-yekan” giring e, dîrokî ye û destpêka destanekî nû û hemdemî ye. Ji ber ku, da xuya kirin ku mirin û kuştin, talan û dagirkerî ne destînî ye.
Zihniyeta îttîhadî, nirx û pîroziyên mirovahiyê red dike, talan dike, qirr dike. Bi vê sedemê 14ê Temmuzê navê destanekî nû û hemdemî ye. Ji ber ku, li dijî hovîtiyê, dengê hawara aştî û parastina jiyanê ye. Îro jî wek senfoniya qedîm kulturên Mezopotamya, wek nasnameya têkiliya mirov û dîrokê, girêdana mirov û axê derketiye holê.
Her destan, bi rengên taybet tê hunandin û aliyê xwe yê civakî, aborî, cografî û huquqî heye. Gerdûniya wna ji vê tê… 14ê Temmuzê jî, di van aliyan de xwedî nirxên pîroz e û roleke gerdûnî dilîze. Bi vê mebestê em dikarin pirsa “destpêka felsefê” di bûyera 14ê Temmuzê de bînin ziman… Çima ev buyer pêk hat? Gotina “çima” bersiva tevger û guhertina bûyerê ye. Çima; ji ber ku bûyera 14ê Temmuzê xwedî giraniyek tevger û guhertinî ye. Bandora wê jî, mina şerê Qerteca û Truwa bandor li herêmê teva kir.
14ê Temmuzê xwedî aliyekî mistîkî ye; Promethuse bi agir ve girêdayî ye, Kawa bi agir ve girêdayî ye, 14ê Temmuzê jî bi agir ve girêdayî ye. Agir guhertin e û şoreşa herî mezin ya mirovahiyê ye, bûye bingeha diyalektîkê û bi mirovahiyê re dijî.
Diyalektîk, li dijî metafîzîkê rastî ye. Rastiya civaka Kurd jî 14ê Temmuzê ye. Dagirkerî û zihniyeta îttîhadî jî bi erênî-neyînî navê vê diyalektîkê ye. Çalekiya 14ê Temmuzê jî sirr û razên li pişta neynikê û di nava fulyonê de veşartî eşkere kirin. Xeta navbera zilm û zordestiyê, dagirkerî û azadiyê, xeta navbera jiyan û berxwedanê, xeta di navbera demokrasî û faşîzmê, di navbera reş û spî de, di navbera dîrok û mirov de, di navbera ademî û hovîtiyê de eşkere kir.
Di qonaxa îro de, 14ê Temmuzê bi zelalî û di wateya xwe ya diyalektîkî de hatiye zanîn, hatiye dîtin û fêmkirin. Çima; ji ber ku darmêwe, kulîlk mezin bû û mêwe dide. 14ê Temmuzê bû çavkaniya çemê dîrokê û di vê herka çemê dîrokê de, pêşketin û guhertineke civakî derkete holê.
Mixabin hîna romana vê bûyera destanî ne hatiye nivîsandin. Roman, neynika dema xwe ye û zimanê gel e. Rengê dahatuya civaka xwe ye, lê bi têrahî ne hatiye nivîsandin. Beltikên magazîna edebiyata Kurdî, di vê babetê de hîna vala ye. Dabaşek dîrokî ye lê ne hatiye nivîsandin, dabaşek desînî ye û ev destînî bi cografya Kurdistanê ve girdayî ye, lê ne hatiye nivîsandin. Hejmara tiştên hatine nivîsandin, gelo çend beltikan dadigirin û çiqasî dabaşên dîrokî anîne ziman?
Erê “kurdên îttîhadî” hene û wek kurmê di birîna mûmarî de kar jî dikin.
Dîsa jî pêwiste romana vê cenagaweriya destanî û gelek bûyerên din werin nivîsandin. Nivîskarên Kurd, di her demûdewran û heyaman de, dibin her cure hoy û mercên giran de, li dijî zihniyeta îttîhadiyan, li dijî kurdên îttîhadî ligel gelê xwe cih girtine û şer kirine.
Elîşer û Zarîfe, mînaka vê dîroka bextewar û serbilind e. Îro jî bi hezaran Elîşêr û Zarîfe li serê çiyan, li kolanan, li girtîgehan mînaka vê dîroka bextawer û serbilind hene. Ji girtîgehan hindik bin jî, berhemên mezin derdiekvin.
Piştî 3- 4 rojên din salvegera vê bûyera destanî ye.
Gelê kurd, vê roja destanî 14ê Temmuzê de, li Amedê wê xelekên destanê dîrokî temam bike. Çima; ji ber ku ciwanên kurd 30 sal in xelekên vî destanê dîrokê dinivîsin û çavkaniya herka çemê jiyana gelê kurd bi pîrozî û nirxan dewlemend dikin. Gelê kurd jî, bi canfedayî van xelekên dîrokî, bask û beşên destanan hûrik hûrik di tevna jiyana dahatû de dihune. Destîniya kor û jiyan bi destê hêzên global, bi destê hêzên dagirkerên xaka Kurdistanê hatiye reş kirin. Sed sal in, çavkaniya jiyana gelê Kurd hatiye wêran kirin. Lewma xelek, û beşên destanê 14ê Temmuzê û hunandina jiyana paşerojan berdewam dike.
Ev beşên destanên dîrokî, bendeyî Homerosên Kurd, Ehmedî Xaniyên nû ne.
14ê Temmuzê li Amedê û mitinga dibin slogana “ ji bo Ocalan azadî” de giring e û xwedî rol û misyoneke dîrokî ye.
Divê Kurd, di vê roja dîrokî de, li tevna jiyana paşerojan de damistonka xwe deynin û di wê rojê de, biçin Amedê û agirê 14ê Temmuzê bi slogana “azadî” dengê xwe bilind bikin. Dive ku di 14ê Temmuza sala 2012an de, dengê gelê kurd yê “azadiyê” li çar aliyên cîhanê bela bibe û wek ala serketinê di ezmanê Rojhilata Navîn de bibalive.
Medeni FERHO
- Ayrıntılar
Tecrida li dijî Birêz Abdullah Ocalan, kete roja 343an. 343 roj in ku, vijdanê razayî yê raya giştî şiyar nebûye. Lê gelê kurd, li hundir û derve, li dijî tecrîda komplokeran., li dijî vijdanê razayî di nava têkoşînê de ye. Dive ku, civanê kurdan teva di 14ê Temmuzê de li Amedê be.
-----------------------------------
Keliha derewan, çavkaniya şiltaqî û bêbextiyan desthilatdariya AKPê, ji bo ku careke din Kurdistanê dagir bike, çar hêz kirine nava tevgerê: Romî û çete, cemaet û ol, burokrasî û dadgehên taybet û çapemenî. Her hêzek ji van, stûnek ji îdeolojiya fermî ya dewleta Tirk e û bi tevahî faşîzmeke taybet ku menendê wê li cîhanê peyde nabin e.
Berî çend rojan nûçeyeke ku zihniyet û helwesta AKPê ya li hemberî pirsgirêka Kurd datîne berçavan di çapemeniya Tirk de cih girt. Nûçe derbarê “qereqolên super” de bû. Digot: Di sala 2012an de wê li Kurdistanê 300 “qereqolên super” werin çêkirin. “Qereqolên super” yek ji xelatên AKPê ya ji bo gelê Kurd e.
Ji sedema ku xelatên AKPê, ji bo gelê kurd gelekî zêde ne, min got yek ji xelatan e!...
Dewleta Tirk balkêş e û kiryarên wê jî biqasî wê balkêş in. Di dîroka mirovahiyê de tiştên wiha balkêş kesî ne dîtine û ne bîna ne. Dikujin û dikine stuwê hemberên xwe. Yan jî li ser termê kuştiyan rondikan dibarînin. Dibêjin û mandele dikin. Dema ku derewê wan, yan jî kiryarên wan eşker dibinn, dest bi şiltaqî, şentaj û melaqiyan dikin.
Çar tiştên ku di dagirkeriya Kurdistanê de, ne hatine guhertin hene: Bac û bêş, siyaset, dadgehên taybet, burokrasî, romî, yan jî eskerên reş û cil şînik... Siyaset, reng biguhere jî her dem şêş tîr in. Eskerên reş û yên cil şinîk jî, her dem bûne kulihên bejik û êrîşî îradeya gelê Kurd kirine. Di her demê de, ji erd û ezman qotik barandine. (1) Dadgehên taybet û burokrasî jî, meşrû kirina her cure kuştin, tunekirin, inkar û kiryarên faşîzan in. Doh û pêr jî wilo bû, îro jî wilo ye!...
“Eskerên reş”, nave eskerên di qijleyan de ye. “Cil şînîk” jî cendirme ne. Ji her du basikan re “romî” tê gotin. Çi eskerên reş, ji cendirme, dema ji qijle û qereqolan derketin, weke kulihên bejik bi ser cihûwaran de digir in û her tiştî kafûkûn dikin, weke amûrên afûr û nafûra dojehî, tofana waweylê radikin!...
Gotina “ROM” jî, ji bo dewleta Tirk tê bikaranîn.
Dewlet, dema kujer be, çete be û komkujiyan pêkbîne, înkarê bike, siyaseta demagojî û şiltaqiyan, şantaj û rehîn-girtinê li hemberî hemwelatiyên xwe bikar bîne; kiryarên rûreşî weke, bêbextî, telaqreşî , hovîtî, barbarî dets pê dike. We ku ewropî dibêjin, dewlet bi xwe faşîst dibe.
Navê ROMê, tê wateya dagirkeriya metîngerî, bêbextî, çete û kontra.
Ev teva, stunên bingehîn yên faşîzma reş in. Dîrekt civakê, malbat û kesan hedef digire. Faşîzma li Kurdistanê jî, di nava demê de reng di guherê. Dîsa jî, bi yek armancê haraket dike. Bêzarî, perîşanî, xizanî û neçariyê pêktîne, bend û berberiya birakujî, paşverûtiyê, xeşîmî û bêzariyê pêşdixe.
Ev siyaseta taybet e û rezaleta ku mirov bi waqa-î sosyolojîk bi nav bikê ye.
Lê mijara me “qereqolên super” e.
Dagirkeriya faşîzan, dibin pêşengiya AKPê de bi rengekî cûda û dijwar li Kurdistanê tê meşandin. Piştî şerê 30 salên dijwar û berdêlên giranbiha, Kurdistan di aliyê zihnî, bedenî, civakî û îradî de hate rizgar kirin. Lê AKPê bi riya “eskerên reş” , “romiyên cil şîn” û “faşîzma kesk”, dixwaze car din Kurdistanê dagir bike. Ji bo vê jî, serî li her cure riyên derî exlaqî û derî insanî dide.
Li gorî ragihandina çapemeniya Tirk; Desthilatdariya AKPê, biryar daye ku, di sala 2012an de, 300 “QEREQOLÊN SUPER” ava bike. Heta îro, 60 qereqol jî hatine çêkirin.
Balkêş e ku berê, Kurdan avaniyên xwe saxlem û li hemberî topên dewletê bi hêz çêdikirin. Yek ji van gundan Mizîzexê ye. Piştî ku cara yekemîn top çû ser gund û xaniyê gundiyan (Qesrê) xerab kirin; kesên ku piştî demekê xaniyê xwe çêkirin, navbera dîwarên taqên xanî, derdora 70-80-100 cm. fereh çêkirin û “risim”a wê jî bi kils û keviran dagirtin. Banê xanî jî, bi du rêz keviran kemberî ava kirin. Cara duyemîn û ya sêyemîn ku, car din top çû ser gundê Mizizexê, xanî bi hêsanî ne hatin hêrivandin. Mînaka wê jî, hinek ji qesrên ku hîna li ser lingan mane ne. Gundiyan digot: “berê topê bandor li xaniyê (….) ne kir.”
Lê niha, yanî piştî şerê 30 salî, ne gundiyên Kurd, dewleta Roma Reş qereqolên xwe “super” çêdike. Ev jî dide xuya kirin ku faşîzma reş, şîn û kesk, li Kurdistanê têk çûye. AKPê, wargehên hêzên dagirkerên eskerên reş û romiyên cil şîn çêdike û Cemaeta Fetul-munkîr polis, burokrasî û saziyên “munkîrî” ava bike jî, xêr nake.
Balkêş e, ji roja ku Komara Tirkiyê hatiye damezrandin û heta îro, her bajarekî Kurdistanê qijleyek lê hatiye ava kirin, her navçeyek jî qereqolek. Li hinek ji navçeyan, yan jî gundan qijle lê hatine avakirin. Mînak Midyad e, gundê Nisêbînê Bawerdê ye. Pirraniya van qijleyan, di dema Osmaniyan de, cihê hêzên seyar bûn û ji bo biavêjin ser Kurdan hatibûn çêkirin. Desthilatdariya AKPê, li van qijle û qereqolan 300î din zêde dike. Heta îro 60 “qereqolên super” jî hatine çêkirin. Her qereqol tê wateya gorên komî û betonkirî.
Bajarên Kurdistanê 24 in, hejmara navçeyên Kurdistanê jî, kêm zêde 194 in.
Li gorî hejmara qijle û qereqolan, li her taxa bajarên biçûk û mezin, li her gundê Kurdistanê qereqolek dikeve.
Piştî şerê Têkoşîna Azadiya Kurd, zêdetir ji 100 hezar qorucuyan, çete û kontra jî li vê hêza qotikê hatine zêde kirin. Hejmara polîsên li Kurdistanê jî 600 hezar in. Yanî hêzên çekdar yên tirk, ku li Kurdistanê hatine cîwar kirin, ne biqasî şêniya Kurd be jî, jê ne kêmtir e. Derdorê 2 milyonan e…
Di dîroka kolonyalîzma cîhanê de; ji dema Emperetoriya Roma û Skenderê Mekedonî jî di nav de, kesî tiştekî wiha ne dîtiye.
Li gorî agahiyan dayin, dîwarê “qereqolên super” 20 cm. qalind e û li hemberî rokêtan bi hêz e. Divê were zanîn ku dîrok dûbare nabe û dem jî paş de venagere. Dem û dewran jî ne demûdewrana şerê yekêmîn yê cîhanê ye, Kurd jî ne Kurdên berê ne.
Dive em tiştekî din li 4 tiştên ku di dagirkeriya Kurdistanê de ne hatine guhertin zêde bikin. XIYANET.
Dema ku min MARÊ DI TUR DE nivîsî, êrîşî min kirin, Wilo xuya dike ku dive ez cildê duyemîn û sêyemîn yê xiyaneta Kurd binivîsim. AKPê xiyaneta Kurd jî zêde kiriye. Ew birîna mûmarî ya gelê kurd e. Ji ber ku her qereqol, her qijleya li Kurdistanê çavkaniyên xiyanetê zêde dikin, qedexe, asimilasyonê dijwartir dike û xelekek ji ya qirkirin û komkujiyên li Kurdistanê ye.
Divê werê zanîn: Ne “qereqolên super”, ne jî kes û derdorên bi hefsar û gergunk, ku li dora AKPê bûne xazûlka berjewandiyan dikarin têkçûna dewlet û desthilatdariya AKPê li Kurdistanê bidin rawestandin.
-----------------------
1. –Qotik: Weba
Medeni FERHO
- Ayrıntılar